
Eigenlijk heb ik het mooiste werk dat er is. Ook al lijkt het soms nog mooier dan het is.
Vanuit mijn slaapkamerraam kijk ik uit over de weilanden. Prachtig. Vroeg in de morgen de dauw over het land, de damp op het water, de aalscholvers die hun vleugels al staan te drogen. In de verte zie ik de lichtjes van de auto’s die op de A9 rijden. In de rij naar het werk.
Dat is voor mij het moment van contemplatie. Een leeg hoofd, een nieuwe dag.
Ik moet er niet meer aan denken. Nauwelijks wakker je bed uitrollen, op de tast richting de douche om de slaap weg te spoelen. Kleding strijken, broodje smeren en in de auto. File. Koffie bij de koffieautomaat, een koud bureau, binnendruppelende collega’s.
Vergaderingen, rinkelende telefoons, een verplichte lunch rond het middaguur. Lastige klanten, oplossingen bedenken, deadlines nabellen. Irritaties. Om vijf uur afronden en weer in de file. Iets te eten bedenken, boodschappen bij Albert Heijn en koken.
Elke dag.
Op zich niks mis mee. Er zijn miljoenen mensen die zo leven en gelukkig zijn. Ze hebben een baas en ze hebben zekerheid. Als ze thuis zijn, zijn ze klaar. En in het weekend ook. Meestal.
Ik draai me nog eens om, blijf nog even lekker liggen in mijn warme bed. De zon zie ik opkomen en langzaam van kleur veranderen van knal oranje-rood tot haast wit.
Ik bedenk wat er in mijn agenda staat die dag. Een portret dat aan de laatste schilderfase toe is. Een ander portret waarvan ik de eerste schets op het doek wil zetten. Een belletje met een nieuwe klant. Een Facebookbericht dat ik wil maken. Een onderwerp verzinnen voor een nieuwe Verdiepingsvideo en niet te vergeten de Facebookadvertentie aan te passen.
Een paar uur later drink ik voor de haard een kopje verse munthee en eet ik een broodje met oude geitenkaas en vijgenjam. De dag kan beginnen.
Mijn telefoon gaat. Het is de tweede keer die week dat hij belt. Ik neem op. “Je bent me toch niet vergeten he?”. Natuurlijk ben ik hem niet vergeten. Sterker: ik denk bijna dagelijks aan hem. Soms blader ik expres een paar dagen niet door mijn bruine leren agenda. Kop in het zand omdat ik zenuwachtig word van al die opdrachten die staan te popelen om op het doek tot leven te komen. Ik beloof hem dat het portret voor Kerst klaar is.
Ik check de statistieken van mijn website. Sinds een paar dagen veel te weinig bezoekers. Weinig bezoekers betekent weinig verkochte cursussen. De kosten lopen door. Ik moet er iets mee, maar weet nog niet wat.
Het portret wordt leuk, maar ik mis wat. Al een paar dagen kijk ik ernaar maar kan niet ontdekken wat het nu is. Nog maar weer even laten staan, misschien zie ik het morgen.
Ik modder met de foto’s voor een groot nieuw portret. Het moet af, want het is voor iemand die nog maar kort te leven heeft. De tijd dringt en ik hoop dat het lukt.
Mijn dochter belt omdat iemand een inlogprobleem heeft waar ze niet uitkomt. Ik snap het ook niet, maar beloof dat ik het uit ga zoeken en doe dat ook.
Ik maak eindelijk de videofeedback voor een cursist. Een paar dagen later dan ik had beloofd. Het softwareprogramma werkt niet mee, is eindeloos traag. Hopelijk lukt het uploaden wel normaal.
Het is al laat in de middag en de Inspiratiemail is nog niet klaar. Mijn eigen inspiratie laat op zich wachten. Ik ren naar beneden om de Sint Maarten zingers een snoepje te geven. Snel weer naar boven, achter de PC. Vanavond moet de mail klaar want morgenochtend verwachten een paar duizend mensen hem in hun mailbox.
De regen klettert tegen het raam. Eerst maar wat eten, daarna weer door. “Rood-rood-vogeltje!” en een tring aan de bel. Ik ren naar beneden.
… en dat is 4!
Gisteren was het weer zover. Esther kreeg voor de [...]
Onbevangen landschap
‘Nee hoor, mam! Dat ga je toch niet [...]
Fijne feestdagen!
En dan is het alweer bijna Kerst... tijd [...]
Het verhaal wat ik lees van je , geeft een beeld van wie je bent. Zo heb ik je ook ervaren met de schilderskwast online…CHAOTISCH! En niet prettig om de les te blijven volgen!…neem eens wat afstand van alles om je heen.lieve groet , Frederika.
Hoi Frederika, veel dingen tegelijk doen, betekent naar mijn mening niet onmiddellijk dat je chaotisch bent. Eigenlijk ben ik behoorlijk gestructureerd en gedisciplineerd, zeker voor een kunstenaar:)!
Mooi stukje, Esther.
Ook ik ken dit, met mijn eigen bezigheden.
Go with the flow, zegt een vriendin altijd tegen mij.
Heerlijk om dit in mijn achterhoofd te bewaren, het stukje van jou en het zinnetje van haar.
Super bedankt Esther dat het inloggen tóch gelukt is. Ik geniet enorm van jouw gezellige, inspirerende lessen.
Knap dat je ook nu weer alle ballen in dr lucht weet te houden.
Erg leuk om te lezen Esther! En zo herkenbaar wat betreft de inspiratie of beter gezegd het ontbreken daarvan:)
Je landschapjes zijn ook prachtig en misschien een goede tip voor mij om toch te blijven schilderen en de flow niet helemaal kwijt te raken! Zo’n broodje met oude geitenkaas en vijgenjam is trouwens ook een smakelijk idee! Dank je!
Ik wil ook vijgenjam, als troost omdat de portretten niet lukken
Verlang je toch niet af en toe heel stilletjes naar een koud bureau?
Hahaha, nee, toch écht niet Wilma!
Hihihi, georganiseerde chaos! Of ik in een spiegel kijk. Heerlijk stuk weer om te lezen ?
Weer een mooie inkijk, Esther. Ik heb bewondering voor je. Het valt niet mee om steeds weer die inspiratie te hebben (ook al heb je een mooie oplossing om even tussendoor wat anders te schilderen). Daarnaast doe je nog zoveel dingen dan alleen maar portretten schilderen. Echt… mensen hebben geen idee wat er allemaal bij komt kijken wanneer je voor jezelf begint. Blijf bij jezelf en in jezelf geloven. Je bent echt een groot voorbeeld voor mij!
Ahh wat lieff☺️
Wat herkenbaar…ik zit te popelen om weer te beginnen…maar het lijkt wel of het niet mag…nu weer een cyste in mijn rechterduim, en ik ben zo rechts als wat…gelukkig word hij er uitgehaald! Dan kan ik weer naar hartelust “klodderen”! Maar ook van alle berichten kan ik gelukkig genieten???
Losjes leven~ losjes schilderen. ?Vele ballen in de lucht houden en intussen genieten van de kleine en de grote dingen. Chapeau! Práchtig die lucht trouwens. ? Marijke
Wat zo leuk aan jou en jouw cursussen is, dat je heerlijk jezelf blijft. Laat die opmerkingen van Frederika lekker van je af glijden. Ik en velen met mij vinden dat juist enig. Ik denk dat jouw idee echt niet zo gek is om de toppers uit je groep in te schakelen als je teveel opdrachten krijgt. Rembrandt deed dat ook met zijn leerlingen. Als ik sommige werken zie, denk ik die en die komen daar absoluut voor in aanmerking. Ik blijf vooral doorgaan met oefenen tot ik ook zover ben.
Wat herkenbaar. Zoveel te doen en ook willen. Soms denk ik, nu even niet, maar dat lukt nooit. Tot twee weken geleden. Nu zit ik met rugpijn en een gebroken sleutelbeen en mag niks. Ik verlang zo naar werken, schilderen, tekenen, enz.
Oh jeetje, beterschap Nelleke!
Wat zo leuk aan jou en jouw cursussen is, dat je heerlijk jezelf blijft. Laat die opmerkingen van Frederika lekker van je af glijden. Ik en velen met mij vinden dat juist enig. Ik denk dat jouw idee echt niet zo gek is om de toppers uit je groep in te schakelen als je teveel opdrachten krijgt. Rembrandt deed dat ook met zijn leerlingen. Als ik sommige werken zie, denk ik die en die komen daar absoluut voor in aanmerking. Ik blijf vooral doorgaan met oefenen tot ik ook zover ben.
Ja, dat is een leuk idee he Marjorie! Moet nog even alles uitwerken, duurt nog heel even, maar wordt vast leuk!
Hoi Ester, wat is weer fijn om iets te lezen waarvan je denkt; heb ik dat nou alleen? Nee want jij hebt het dus ook !
Bij mij leeft nog steeds het beeld van ach die Ester doet alles fluitend en heel gemakkelijk. Als ik mij zelf betrap op … en hoe nu verder?? Lees ik dat jij dat ook hebt.
Heel eerlijk kijk ik enorm tegen je vaardigheid op en zou willen dat ik die ook had, maar helaas zover is her nog niet. Mijn omgeving daarentegen reageert anders en vraagt constant; verkoop jij die portretten ook en dan zeg ik nee hoor zover is het nog lang niet. Inmiddels heb ik zes opdrachten liggen met als beloning, een flesje wijn en soms een etentje.
Geloof mij ik schilder nu dagelijks en kan er maar geen genoeg van krijgen, het is zo ontzettend leuk om te doen dat Truus mij verplichte pauzes voorschrijft anders ziet ze mij helemaal niet op zo’n gewone dag als vandaag.
Ik ben nog iedere dag blij dat ik de cursus heb gedaan en heb ook eindelijk de Rosemary @Co kwasten uit Engeland laten komen, man wat een verschil en een openbaring. Kortom Ester bedankt.
Wat fijn te lezen dat jij dat ook wel eens hebt, het lijkt allemaal zo vanzelf te gaan bij jou. Ik vind je lessen geweldig fijn en ik leer er heel veel van. Vergeet Frederike maar, het zegt meer over haar dan over jou. Bedankt Esther
Dat jachtige ken ikook bij mijn kinderen.Hoort bij deze tijd.
Weet ,dat er een tijd komt dat je de “jachtvergunning”moet inleveren.HaHaha.
Maar toch DANKJEWEL voor die inspiraties,die je ons geeft.
Ik heb al heel lang niks van mij laten horen of zien,maar laat mij toch vandaag
weer de moed hebben gevonden,om mijn schilderwerk op te nemen.
Altijd leuk om te lezen wat je privé ook bezig houdt, dat maakt je als mens mooi! Je stukje over je vakantie heb ik ook met plezier gelezen, had daar toen een reactie op geplaatst maar is op een of andere manier niet verstuurd. Ik heb nog een vraagje, ik zoek de link waar ik evt. één vervolgcursus kan volgen, ik heb nu de basis en de tweede vervolg, maar volgens mij waren er toch meer?
Er komt wel nog een vervolg Christie, daarover later meer! Op dit moment is er alleen een Basismodule en een Vervolgmodule:)! Heel fijn dat je zo geniet!
Iedereen ervaart de dingen op zijn eigen(wijze) manier…dus ik heb alleen mijn ervaring geuit …ik wens je succes met je werk en met alles waar je mee bezig bent! Llieve groet, FREDERIKA B. MIDDELBURG