Bij onze eerste begroeting verdwijnt mijn hand in de zijne. Mijn hoofd moet ik bijna in mijn nek leggen om hem aan te kunnen kijken. De brede schouders vullen het keurige pak van de grote blonde reus.

Zijn broertje is al net zo groot. Een lachende mond met slotjesbeugel, de haren keurig in de gel. Het T-shirt verraadt de sportschool.

Twee broers, 17 en 15 jaar oud. Allebei meer dan twee meter lang. Ik voel mij een dwerg.

Samen met hun vader zitten ze bij me aan tafel en bespreken we hun wens voor een portret. Het moet een verrassing zijn voor hun moeder ter ere van een zoveel-jarig huwelijk.

De blonde reus wil fiscalist worden. De broer bioloog. Een groter verschil is nauwelijks denkbaar.

Al pratende vormt zich het idee en zie ik het portret al snel vóór mij. Wat ik vooral wil laten zien is het verschil tussen de twee jongens. Tegelijkertijd moet ook de warme en vanzelfsprekende band die ik tussen de twee zie naar voren komen.

De jongens beginnen het idee van een portret steeds leuker te vinden.

De afspraak in de studio voor een fotosessie volgt een aantal weken daarna. Opgewekt stappen ze binnen, ze hebben er duidelijk zin in. Setjes kleding komen uit een grote tas. Knappe shirts, jasjes, T-shirts. Zelfs een knuffel.

Vader nestelt zich achter zijn laptop en laat de jongens het project verder zelf regelen.

Ontspannen volgen ze de aanwijzingen van de fotograaf. Vooraf hebben hij en ik het uitgangspunt besproken. Zonder enige moeite komen de plaatjes tevoorschijn. Een beetje gekheid zo nu en dan brengt ons met elkaar tot het juiste resultaat. Ik zie wat ik wilde zien en ben blij.

Dan volgt het schilderproces. Eigenlijk staat het er heel snel op. De houdingen zijn super, helemaal zoals ik het wilde en met hun uitdrukking ben ik ook blij. Nog net even wat extra aandacht aan hun getrainde lijven. Verder alles los en beweeglijk, tot op het laatst.

Op de “dag suprême” staat het hele gezin op de stoep. Moeder heeft geen idee waar ze is beland. Laat staan wat ze daar gaat doen. De jongens lachen en zijn benieuwd. Vader leidt het gesprek naar het cadeau.

Dit zijn de spannendste maar ook de mooiste momenten. Er verschijnt een brede lach op de gezichten van de jongens bij het aanschouwen van hun portret. Vader is blij, moeder is ontroerd. Een mooie ontknoping.

In de tuin praten we nog na met een kopje koffie en een glas fris over vakantie, multifocale brillenglazen en het nut van goed uitplassen.

Het portret past precies achter in de auto. We zwaaien ze uit.

Een mooie afronding van weer een fijne opdracht.